Traumaverwerking


 Wat is trauma
Ik heb vrij veel misconcepties gezien bij mensen. Over wat trauma nou echt inhoud. Hoe dit ontstaat. En hoe dit zich uit in het dagelijks leven. Wel weet vaak iedereen enigszins wat het woord betekend. Vaak denken we bij trauma aan het gevolg van een extreme gebeurtenis zoals oorlog, een zwaar ongeluk of andere conflictsituaties. Maar beseffen we ons vaak niet dat we eigenlijk allemaal wel tot een bepaalde hoogte trauma’s met ons meedragen. Omdat deze vaak worden gezien als gewoon een angst. Een onzekerheid. Of een soort van karakteristiek van iemand. Iets waar moeilijk wat aan te doen valt. Een soort litteken waar we mee moeten leren leven. Maar in feite is het eerder vaak een wond die we proberen te negeren. Of waar we ons niet van bewust zijn. En al enige tijd verzorging nodig had.


Kortte uitleg en fysieke reacties
Als je objectief kijkt naar wat een trauma inhoud. Is het een sterke connectie in ons brein. Die een bepaald gedachtepatroon, intense emoties, en reactie in ons lichaam triggert. Als gevolg van een gebeurtenis in ons verleden. Wanneer we bijvoorbeeld gebeten worden door een hond in het park. Kan dit er voor zorgen dat we de volgende dag. Wanneer we een hond tegen komen. Ons lichaam in de stress schiet. We angsten ervaren. En onszelf uit de situatie gaan proberen te praten. Ook de omgeving waar het gebeurde kan deze reactie al naar boven halen. Vaak noemen we dit soort reacties gewoon een angst die we hebben opgebouwd. En zullen we hier snel overheen komen. Maar het mechanisme werkt vanuit de kern op de zelfde manier. Trauma is dus de angst, de emotionele lading en de reactie op iets. Vanuit negatieve ervaringen uit het verleden. En deze reactie komt voor vanuit ons onderbewustzijn. Wanneer we niet relativeren over deze angsten. Of hier nog nog niet tot in staat zijn. Creëren we coping mechanismes om in soortgelijke situaties te overleven, of te ontwijken. Zoals parken gaan ontwijken. Wanneer we door een hond zijn gebeten. Of om mensen heen lopen die honden hebben. De kans dat zoiets nog een keer gebeurt is minimaal. Maar toch slaan deze reacties zich automatisch in ons op. Hierdoor moeten we leren door deze angsten heen te breken door te relativeren. Emoties te erkennen en ze vervolgens in de praktijk te doorbreken.

Wanneer we in een trauma response terecht komen. Reageert ons lichaam hier ook op. In extreme gevallen uit dit zich vaak in; Paniek aanvallen, hyperventilatie burn-outs of waan ideeën. In minder extreme gevallen van emotionele trauma. Uit dit zich vaak in klachten zoals overprikkeldheid, vermoeidheid, overmatige spanningen in ons lichaam, hoofdpijn en andere klachten. Door de stress die deze reacties in onze lichaam creëert. Emotioneel uiten trauma’s zich in bepaalde angsten, woede, stress of verdriet. Wanneer we chronisch last hebben van deze emoties. Kan dit voor een overprikkeld zenuwstelsel zorgen. Omdat ons lichaam constant in fight or flight response (sympatisch zenuwstelsel) word gezet. Dit is een fysieke reactie die bedoeld is om ons te helpen overleven, wanneer we in dreigende situaties zitten. Wanneer we bijvoorbeeld worden aangevallen door een beer. Deze reactie hoort niet langer dan +-90 seconde actief te zijn. Hierna word adrenaline omgezet in cortisol, en zal ons lichaam niet meer de ruimte hebben, goed te kunnen herstellen.

Voorbeelden en misconcepties.
Een voorbeeld van trauma’s, waar we niet gauw bij stilstaan is faalangst. Mensen die overtuigd zijn dat ze geen mogen maken. En bang zijn voor de gevolgen hiervan, zelfs wanneer dat eigenlijk helemaal niet nodig is. Of mensen die alles perfect moeten doen. En hierdoor niet kunnen ontspannen. En genieten van het proces. Doordat ze alleen maar bezig zijn met wat er beter moet. En of ze wel zullen presteren. Als we namelijk gaan kijken waar deze angsten vandaan zijn gekomen. En wat voor effecten ze hebben op ons leven. Zullen we er achter komen dat dit soort patronen grote delen van ons leven beïnvloeden. En voortkomen vanuit negatieve ervaringen in ons verleden. Die bepaalde overtuigingen hebben achtergelaten. Iemand met faalangst kan bijvoorbeeld opgegroeid zijn in een omgeving waar veel kritiek werd gegeven. En prestatie, status en resultaten een grote focus was. Dit kan ergens de overtuiging achterlaten dat; “Als ik fouten maak en niet presteer, zal ik mijn omgeving ongelukkig maken. Maar dit slaat natuurlijk nergens op. Fouten maken staat coherent met groei. En als je je hele leven alleen maar bezig met prestatie. Zal je nooit genieten van het proces. Omdat het altijd beter kan. En er altijd dingen zullen zijn die wel eens verkeerd lopen. Dit soort overtuigingen en emoties in ons zijn ook in essentie trauma’s. Wanneer we op deze manier leren relativeren. Emoties leren signaleren en begrijpen. Kunnen deze valse overtuigingen in ons leren loslaten.

Een ander voorbeeld kan zijn wanneer we in onze jeugd agressie of conflicten hebben meegemaakt. Als reactie hierop kunnen we conflicten gaan vermeiden. Of altijd het gevoel hebben dat we onszelf moeten verdedigen wanneer iemand ons ergens mee confronteert. Wanneer er in de toekomst conflicten ontstaan in relaties of werk kunnen deze trauma’s getriggerd worden en onnodige problemen en frictie veroorzaken. Het zijn dus muren die we vanuit reactie onbewust opbouwen om te kunnen overleven. Maar op latere leeftijd ons er van weerhouden om onszelf te kunnen zijn. Gezonde relaties op te bouwen. Of grenzen te stellen. Wanneer we onze angsten, frustraties, onzekerheden gaan erkennen, relativeren en vervolgens loslaten. Kunnen we blok voor blok deze muren gaan afbreken.


Trauma is waarom we bang zijn om delen van onszelf te laten zien.
Omdat ze werden afgekeurd als kind.  

Trauma is niet de waarheid durven spreken.
Omdat we bang zijn voor de confrontaties.

Trauma is het wegduwen van liefde en geluk.
Omdat we bang zijn dit weer te verliezen.

Were fear or anger arises, often lay scars from the past.
-Niek Stolp